De derde dag

Nee, niet de Schepping, die hebben we maandag gehad. Vandaag is woensdag en we hebben vandaag een flink programma voordat we aan de bijbelles beginnen. Vanmorgen gaan we naar de lokale school-in-Sovjet-stijl om in hun vertrouwde omgeving iets met de kinderen te doen. Voordeel van een neutrale omgeving is natuurlijk ook dat je de kinderen bereikt die niet naar het kerkgebouw kunnen of willen komen. Dat blijkt; de algemene ruimte stroomt vol met ca 50 kinderen tussen de 5 en 10 jaar oud. Veel bekende koppies, maar ook nieuwe gezichten. Bovendien is er oudere jeugd aanwezig en zijn er ouders of grootouders mee. We laten en filmpje zien van een school in Veenendaal en ze mogen daarna vragen stellen. Verschillende kinderen stellen zelf de vraag in correct Engels (!) Uiteraard moet er gezongen worden, dank zij de vooruitziende blik van de Sovjetregering ten aanzien van de scholenbouw ooit gaat het dak er niet af. Dan is het onze beurt voor een wat magerder uitgevoerd ‘Kabouter Spillebeen’ en ‘Hoofd Schouders Knie en Teen’ .
De volgende fase van het bezoek speelt zich af op het schoolplein. De kinderen voeren onder een straffe beat een dansje op. Nu snap ik ook die oudere jeugd, want de drie dames van een jaar of 17 zijn maatgevend en de jongere jeugd volgt enthousiast en soepel hun voorbeeld. Wij werden geacht even soepel en enthousiast ons in het gelid van de jonge jeugd te voegen, maar verkozen de achterhoede want oh, wat voel je je in zo’n gezelschap een houten Klaas (M/V).

Bij het schilderen van de door ons voorbereide Hollandse Meesters voelen we on wat meer op ons gemak, maar elk van de doeken wordt uiterst impressionistisch uitgewerkt. Na zo’n inspanning van de fijne motoriek is het wat ons betreft welletjes geweest, er wordt in een inderhaast georganiseerd Officieel moment met een Korte Toespraak een cadeau aan de schoolleiding overhandigd; we laten een aantal voetballen en volleyballen bij hen achter. Onnodig om te zeggen dat Alex de Engels gestelde toespraak correct en efficient vertaalt, maar er ook een reclameblokje voor het kinderwerk in de kerkzaal die middag aanplakt.

En dat hebben we geweten. Die middag worden we opgewacht door ca 30 kinderen, maar het worden er steeds meer. Een kwartier na aanvang wordt besloten de verwerking van de bijbelles maar in tweeën te knippen; de jongste kinderen gaan met Simone mee naar een andere ruimte om dar te knippen en plakken. De les gaat over verlossing, maar er wordt eerst teruggegrepen op de eerste lessen. De Schepping kwam maandag aan de orde; alles was mooi en zeer goed geschapen. Dinsdag kwam de slechtheid van de mens aan de orde en Gods maatregel om helemaal opnieuw te beginnen; de ark van Noach. Vandaag de verlossing door Christus. We hadden een goede band met God, die hebben we doorgesneden en van de schepping een puinhoop gemaakt, Christus is de enige manier om de slechtheid te kunnen ontvluchten, om weer bij God terecht te komen. Het werkje; je wordt mooigemaakt door God uitgewerkt in het versieren van een getekend shirt, wordt enthousiast ingevuld. De pauze tot de Engelse les wordt wederom een beproeving voor de trampoline, een halve minuut vantevoren vertrekken de laatste enthousiaste springers weer naar de zaal. De Engelse les gaat over allerlei termen die op en om school aan de orde komen. De woordzoeker is er weer en Gerrit heeft een soort Bingo-spel bedacht. De eerste prijs is een snoepje, de tweede prijs ook, evenals alle andere prijzen en de poedelprijs. Dan wordt het voor de kinderen ook tijd om naar huis terug te keren.

Deze keer hebben we ook een avondprogramma, we zullen bijbelstudie hebben met een deel van de gemeente. Zo proberen acht Oekrainers en zes Nederlanders met elkaar na te denken over Psalm 119; 105, ‘Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad’ . Daar zijn wat gespreksvragen bij om de discussie op gang te helpen. Dat erover nadenken gaat wel, maar daar vervolgens meertalig over in discussie gaan wordt wat lastiger. Een goede bespreking valt slecht in enkele woorden te vertalen, maar de essentie van onze afhankelijkheid van Hem is prima uit te wisselen. Samen danken kunnen we gelukkig wel, vooral omdat Alex Misja’s gebed na elke regel vertaalt. Het is na tienen, morgen weer een dag; de laatst alweer van ons verblijf……