.... maar gerustgesteld verder.
Door: Gert Arkema
Blijf op de hoogte en volg Gert
12 Juni 2018 | Oekraïne, Cherson
De eerste echte middag voor en met de kinderen is maandag prima gegaan, ze luisterden goed (daar zorgde Alex wel voor) en ook het kleuren inelkaar plakken van de kubus met de Schepping erop werd prima uitgevoerd. Dat geeft moed voor vanmiddag.
Maar vóór de middag komt traditiegetrouw een ochtend, met deze keer een recreatief programma voor onszelf. Vanmorgen zijn we met elkaar naar een soort Oekraiens openluchtmuseum gegaan waar verschillende elementen van de Oekraiense cultuur worden getoond. We worden ontvangen met een traditioneel brood ritueel met een gelukbrengend element erin. Daarna uitgebreid geïnformeerd over allerlei historische spullen en gebruiken, zoals gelukspoppen, een schildertechniek met water en drijvende inkt, amuletten, vervaardiging van zeep, diverse soorten bijenhoning, de historie en gebruiken van de Kozakken. Bij elke demonstratie wordt een vrijwilliger gevraagd die dan meehelpt om de demonstratie wat realisme te geven. Zo houdt Simone aan haar meewerken een kleipotje over en nadat ze de glaskunstenares een handje heeft geholpen komt daar een glasfiguurtje bij. Jan en Renske willen het boogschieten wel proberen, maar houden daar gelukkig geen onvrijwillige souvenirs aan over. Merkwaardigerwijs gaan bij de voordracht over haarsoorten en haarstijlen alle ogen opeens naar ondergetekende, blijkbaar heb ik daar de juiste uitstraling voor. Ze demonstreert de vervaardiging van het zogenaamde Б І Ф З М P О Г -kapsel, vrijwilligster Renske heeft geen enkele moeite met de uitvoering ervan. Uiteraard wordt in dit park de masculiene kant niet vergeten; naast de demonstratie-kozak was er al de mogelijkheid tot boogschieten, maar ook is er een klimwand en een kabelbaan, daar zijn Alex en Henry wel voor te porren.
De middag met de kinderen begint iets vroeger dan gedacht; als we een kwartier voor tijd in de kerkzaal wat gestommel horen blijkt het gros van de kinderen al aanwezig te zijn; enkele hebben hun plekken al ingenomen en kijken verwachtingsvol toe terwijl wij de spullen klaarzetten. Deze keer gaat het over de zonde in de wereld en an de hand van tekeningen van Bruna wordt het verhaal van de zondvloed getoond. De mensen waren slecht en God besloot aan al die slechtheid een einde te maken en met Noach opnieuw te beginnen. Het verhaal wordt uitstekend gevolgd door alle ca 28 kinderen en we hebben het daarna nog met ze over de betekenis van de regenboog gehad. Die regenboogkleuren komen ook terug in het werkstuk; een hart van gezwart papier kun je geheel of gedeeltelijk schoonkrabben, dan verschijnt een waaier van verschillende kleuren. Over dat zwart en die kleuren gaan we het morgen hebben. Na de gebruikelijke trampolinepauze ( gewoonten ontstaan hier wel heel erg snel), waarbij de wachttijd voor de tramponine uitstekend benut wordt door je te laten schminken, is het tijd voor de Engelse les. Het is bijzonder om te zien hoe gretig en leergierig de kinderen zijn met betrekking tot deze taal; de les gaat prima en het werkstuk wordt door de meeste rap en correct ingevuld. Bij de trampline horen we een kind van zes moeiteloos in het Engels tot tien tellen.
Opnieuw geweldig om te zien hoeveel kinderen komen en meedoen, we voelen ons erg gezegend met de opkomst en het enthousiasme.
Maar vóór de middag komt traditiegetrouw een ochtend, met deze keer een recreatief programma voor onszelf. Vanmorgen zijn we met elkaar naar een soort Oekraiens openluchtmuseum gegaan waar verschillende elementen van de Oekraiense cultuur worden getoond. We worden ontvangen met een traditioneel brood ritueel met een gelukbrengend element erin. Daarna uitgebreid geïnformeerd over allerlei historische spullen en gebruiken, zoals gelukspoppen, een schildertechniek met water en drijvende inkt, amuletten, vervaardiging van zeep, diverse soorten bijenhoning, de historie en gebruiken van de Kozakken. Bij elke demonstratie wordt een vrijwilliger gevraagd die dan meehelpt om de demonstratie wat realisme te geven. Zo houdt Simone aan haar meewerken een kleipotje over en nadat ze de glaskunstenares een handje heeft geholpen komt daar een glasfiguurtje bij. Jan en Renske willen het boogschieten wel proberen, maar houden daar gelukkig geen onvrijwillige souvenirs aan over. Merkwaardigerwijs gaan bij de voordracht over haarsoorten en haarstijlen alle ogen opeens naar ondergetekende, blijkbaar heb ik daar de juiste uitstraling voor. Ze demonstreert de vervaardiging van het zogenaamde Б І Ф З М P О Г -kapsel, vrijwilligster Renske heeft geen enkele moeite met de uitvoering ervan. Uiteraard wordt in dit park de masculiene kant niet vergeten; naast de demonstratie-kozak was er al de mogelijkheid tot boogschieten, maar ook is er een klimwand en een kabelbaan, daar zijn Alex en Henry wel voor te porren.
De middag met de kinderen begint iets vroeger dan gedacht; als we een kwartier voor tijd in de kerkzaal wat gestommel horen blijkt het gros van de kinderen al aanwezig te zijn; enkele hebben hun plekken al ingenomen en kijken verwachtingsvol toe terwijl wij de spullen klaarzetten. Deze keer gaat het over de zonde in de wereld en an de hand van tekeningen van Bruna wordt het verhaal van de zondvloed getoond. De mensen waren slecht en God besloot aan al die slechtheid een einde te maken en met Noach opnieuw te beginnen. Het verhaal wordt uitstekend gevolgd door alle ca 28 kinderen en we hebben het daarna nog met ze over de betekenis van de regenboog gehad. Die regenboogkleuren komen ook terug in het werkstuk; een hart van gezwart papier kun je geheel of gedeeltelijk schoonkrabben, dan verschijnt een waaier van verschillende kleuren. Over dat zwart en die kleuren gaan we het morgen hebben. Na de gebruikelijke trampolinepauze ( gewoonten ontstaan hier wel heel erg snel), waarbij de wachttijd voor de tramponine uitstekend benut wordt door je te laten schminken, is het tijd voor de Engelse les. Het is bijzonder om te zien hoe gretig en leergierig de kinderen zijn met betrekking tot deze taal; de les gaat prima en het werkstuk wordt door de meeste rap en correct ingevuld. Bij de trampline horen we een kind van zes moeiteloos in het Engels tot tien tellen.
Opnieuw geweldig om te zien hoeveel kinderen komen en meedoen, we voelen ons erg gezegend met de opkomst en het enthousiasme.
-
13 Juni 2018 - 06:36
Anneke Mulder :
Wat ontroerend om te zien zoveel enthousiaste en gemotiveerde kinderen.
Wat waardevol om dit door de kracht van Gods Geest te mogen doen
Samen in de naam van Jezus ver weg en dichtbij
Samen weer een gemotiveerde dag gewenst . -
13 Juni 2018 - 12:00
Jacko:
Hoi allemaal,
Wat prachtig om te lezen, hoe jullie in Tavrieske elkaar weer ontmoeten en samen optrekken om elkaar te bemoedigen in geloof en om samen het Evangelie onder de aandacht van de inwoners te brengen. Fijn dat er zoveel kids zijn! Zaaien maar. God zorgt voor de oogst.
Groet aan allen!
Jacko en Liesbeth -
13 Juni 2018 - 17:04
Aernout:
Het blijft fijn om die mooie verslagen te lezen. Over enthousiaste kinderen en enthousiaste Nederlanders. Jullie maken veel mee. Druk programma, waar jullie zo te zien beste veel energie voor / van krijgen. -
14 Juni 2018 - 14:45
Anneke Mulder :
Jullie een fijne afsluiting met elkaar gewenst
De hechtheid zal nog dieper en verrijkend zijn geworden
Een voorspoedige thuisreis morgen
Een hartelijke groet aan hen
Wim en Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
